-
1 zatra|cić
pf — zatra|cać impf Ⅰ vt książk. (przestać mieć) to lose- zatracić poczucie czasu/rzeczywistości to lose one’s sense of time/reality- zatracić instynkt samozachowawczy to lose the instinct of self-preservationⅡ zatracić się — zatracać się 1. (stracić poczucie rzeczywistości) to become engrossed, to become immersed (w czymś in sth)- zatracić się w pracy/w nauce to become completely engrossed a. immersed in one’s work/studies2. (zaniknąć) to disappear- zatraciła się różnica wieku między braćmi the age difference between the brothers ceased to matter- zatracają się dobre obyczaje good manners are disappearingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatra|cić
См. также в других словарях:
zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… … Słownik języka polskiego
